Wie was Dymphna?


Het verhaal van de naam van mijn praktijk begon met het uitzoeken van mijn voorouderlijke lijn aan mijn moeders kant. Dit was voor mij heel belangrijk. Ik wilde graag weten waar ik vandaan kwam en wie de vrouwen waren waar mijn moeder en oma van afstamden. Het stamboomonderzoek hebben we als gezin gecombineerd met een DNA-test. 

Zo wilde ik zien of het verhaal van de stamboom een beetje klopte met het verhaal van mijn DNA. Wat bleek? Ik ben meer Iers en Engels dan ik vasteland Europees ben, veel meer zelfs. 

Wat heeft dit alles te maken met de naam van mijn praktijk? Ik kwam tijdens het stamboomonderzoek twee keer de naam Dymphna tegen. De naam intrigeerde mij en ik zocht het verhaal uit. Het werd een verhaal van Ierse oorsprong waarmee er voor mij een verbinding werd gelegd tussen de vrouwelijke lijn van mijn bloed, mijn al veel langer bestaande liefde voor alles iers en mijn Ierse en Engelse DNA. Alles kwam samen en ik deel het verhaal graag met je.

Dymphna leefde in de 7e eeuw als dochter van een christelijke moeder en een vader die koning was en het oude geloof aanhing in Ierland. De vader van Dymphna - Damon - wilde niet dat zijn dochter in de christelijke traditie gedoopt zou worden en daarom deed de moeder van Dymphna dit in het geheim bij haar biechtvader.

Helaas stierf de moeder van Dymphna toen zij nog maar een jong meisje was en hoe zeer Damon ook probeerde om een nieuwe echtgenote te vinden, het lukte niet.  Damon kon niet accepteren dat  hij geen vrouw kon vinden die met hem wilde trouwen en toen vormde de gedachte zich in zijn hoofd dat hij dan met Dymphna zou trouwen. Ja je leest het goed: met zijn eigen dochter.

Dymphna hoorde over de intenties van haar vader en bedacht zich geen seconde. Ze sloeg, samen met de man die haar had gedoopt, op de vlucht en  zo kwamen zij terecht in het huidige Vlaanderen in de Kempense bossen. Ze leven daar een aantal jaren als kluizenaars en ze dragen zorg voor de armen en behoeftigen. 

Helaas verneemt Damon waar zijn dochter is en hij reist naar de Kempense bossen met de intentie zijn dochter alsnog te huwen. Eenmaal daar aangekomen dwingt hij de biechtvader van Dymphna om hen alsnog samen in de echt te verbinden. Wanneer de beste man dit met stelligheid weigert, ontvlamt Damon in razernij. Hij geeft zijn dienaren de opdracht om de biechtvader te onthoofden en zelf hakt hij met zijn zwaard het hoofd van zijn dochter eraf. Beide lichamen worden terplekke begraven en Damon keert terug naar Ierland. Einde van het verhaal? Ja en nee.

Voor Dymphna komt er op een gruwelijke manier een einde aan haar leven maar haar verhaal leeft voort tot in onze tijd. Haar lichaam en het lichaam van haar biechtvader worden als relieken overgebracht naar het plaatsje Geel en aldaar vinden mensen troost en genezing bij haar graf. Zoals vaker met verhalen over wonderen, gaat ook het verhaal van Dymphna viraal. Niet online want we hebben het over de middeleeuwen, maar zoals men dat deed in de oude tijd; haar graf werd een pelgrimsoord en er werd een kerk opgetrokken voor haar. Die kerk en het reliek van haar lichaam kun je nog altijd bezoeken.

Maar waarom kies je nu voor de naam Dymphna als het verhaal zo gruwelijk is? Voor mij staat Dymphna's verhaal symbool voor de moed om je eigen weg te volgen en voor transformatie. Kiezen voor jezelf vergt moed en transformatie vraagt om kracht. Als jij besluit aan jezelf te werken dan toon je moed. Je stapt op de weg van transformatie en daarmee toon je kracht.

Jouw keus om aan de slag te gaan met jouw leefstijl begeleid ik graag vanuit een gedegen kennisbasis, visie en vertrouwen. 


De afbeelding in mijn banner maakte ik met behulp van A.I.